ತಾಯಿ-ತವರು

ತವರು ತಂಪು, ತಣ್ಗಂಪು, ತಣ್ಬನಿ,

ತಾಯಿ ತಂಬುಳಿ, ತಂಗಾಳಿ, ತಣ್ಗೊಳ.

ತಳಿರ ತಲ್ಪವು ತಾಯ ತೊಡೆಯು,

ತರುಣಾತಪವು ತಾಯ ತೆಕ್ಕೆಯು.

ತಾಯಿಲ್ಲದರೆಲ್ಲಿ ತವರು?

ತೋಂಟಿಗನಿಲ್ಲದೆಲ್ಲಿ ತೋಟವು?

ತಂತಿ ತಂಬೂರಿ, ತೊಗಲು ತಮಟೆ,

ತಳಿರು ತೋರಣ, ತುಹಿನ ತಂಪು,

ತಾವರೆ ತಟಾಕ, ತುಡುಪು ತೆಪ್ಪ,

ತಾಯಿ ತವರು, ತಾಯಿ ತವರು.

ತಂಗಳಿರಲಿ, ತುಪ್ಪವಿರಲಿ,

ತಿಮಿರವಿರಲಿ, ತಿಂಗಳಿರಲಿ,

ತಾಪವಿರಲಿ, ತಲ್ಪವಿರಲಿ,

ತುಡಿವ ತವರಿನ ತಂಪಿರಲಿ ತರಳೆಗೆ!

ಜೋಗ

ಜನಪ, ಜೋರುರವ, ಜವನ, ಜವ್ವನೆ,

ಜೊತೆಜೊತೆಯಲಿ ಜಿದ್ದಿನ ಜಲಕೇಳಿ!

ಜ್ಯೋತಿರ್ಲತೆಗಳ ಜಳಕವೋ,

ಜಾಜಿಮಲ್ಲೆಗಳ ಜಲಪಾತವೋ?

ಜುಮ್ಮೆನಿಸಿದೆ ಜೋಗದ ಜಂಪೆ,

ಜಂಬೂದ್ವೀಪದ ಜಲಜಿಂಕೆ!

ಜಟಾಜೂಟದಿಂ ಜಾರಿದ ಜಾಹ್ನವಿ,

ಜಿಗಿದಳು, ಜಿಗಿದಳು ಜುಮ್ಮನೆ.

ಜನಿಸಿದ ಜ್ಯೋತಿಯ ಜಗಮಗದಲಿ,

ಜಗದಲಿ ಜೀವನ ಜೋರಿನ ಜಲಸಾ!

ಜೀಮೂತಗಳು ಜಿನುಗಲಿ ಜಿನುಗಲಿ,

ಜಲವೃಷ್ಟಿಯು ಜೀಕಲಿ ಜೀಕಲಿ.

ಜನಿಸಲಿ ಜೀವಂತ ಜನಕರಾಗ,

ಜನುಮಕ್ಕಿರಲೊಮ್ಮೆ ಜೋಗದ ಜೋಗ!

ಮುಂದಿದೆ ಮಾರಿಹಬ್ಬ!

ನೀ ಬಂದೆ, ವಾಮನನಂತೆ,
ಜಗವನಾಕ್ರಮಿಸಿದೆ.
ಭಯಭೀತರಾದರು,
ಪ್ರಜೆಗಳೂ, ರಾಜರೂ, ಎಲ್ಲರೂ!

ಅಸ್ತ್ರಗಳೆಲ್ಲ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ,
ನಿನ್ನ ಶಕ್ತಿಯ ಮುಂದೆ.
ನೀನೇತಕೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದೆ?
ಜಗವಾಗಿದೆ ಕುರಿಗಳ ಮಂದೆ!

ಮುಟ್ಟಿದರೆ ನಿನ್ನ,
ಕತ್ತು ಹಿಸುಕುವೆಯಲ್ಲ!
ಉರುಳುತಿವೆ ತಲೆಗಳು,
ನಿನ್ನ ನೆರಳು ಬಿದ್ದಲ್ಲೆಲ್ಲ!

ಅಡಗುದಾಣಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತಿದೆ,
ಹೊಸ ಅಸ್ತ್ರಗಳ ಶೋಧ,
ನಿನಗಾಗಿ ಬರಲಿದ್ದಾನೆ,
ಬಲಶಾಲಿ ಯೋಧ!

ಕೊರೋನಾ, ಮುಂದಿದೆ ನಿನಗೆ,
ಕಂಡರಿಯದ ಮಾರಿಹಬ್ಬ!
ಹೆದರದೆ ನಿನ್ನೆದುರು,
ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲುವನು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ!

ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಮಜಾ (ಮಕ್ಕಳ ಕವನ)

ಆಗಿದೆ, ಆಗಿದೆ, ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗು,
ಮುಗಿದಿದೆ ನಿದ್ದೆಯ ಸೊಬಗು!

ಏಳು ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಟೈಮಾಯ್ತು,
ಸ್ನಾನಕೆ ನೀರು ಬಿಸಿಯಾಯ್ತು,
ಡಬ್ಬಿಗೆ ತಿಂಡಿ ರೆಡಿಯಾಯ್ತು,
ಎನ್ನುವ ಸದ್ದಿಲ್ಲ ಏನಾಯ್ತು?

ಓಹೋ! ಶಾಲೆಗೆ ರಜಾ!
ನಮಗೆಲ್ಲ ಈ ದಿನ ಮಜಾ!
ಚೌಕಾಬಾರಾ, ಕೇರಮ್ಮು,
ಆಡಲು ಬಂದಿದೆ ಹೊಸ ದಮ್ಮು!

ಪಾನಿ ಪೂರಿ, ಖಾರ ಪಕೋಡ,
ಅಮ್ಮನೇ ಕೊಟ್ಟರೆ ಯಾರಿಗೆ ಬೇಡ!
ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ,
ಬೇರೇನೂ ಬೇಡ ನನಗಿಲ್ಲಿ!

ಓಹೋ! ಶಾಲೆಗೆ ರಜಾ!
ನಮಗೆಲ್ಲ ಈ ದಿನ ಮಜಾ!

ಬಾರೋ ಚಂದಿರ (ಮಕ್ಕಳ ಕವನ)

ಬಾ ಬಾ ಚಂದಿರ, ಬಾರೋ ಚಂದಿರ,
ನಮ್ಮಯ ಕಂದಗೆ ಮುಖ ತೋರೋ!

ಬೆಳ್ಳಿಯ ಚೆಂದುಳ್ಳಿ ಚೆಲುವ ನೀನು,
ಚುಕ್ಕಿಗಳೊಡನೆ ಆಡುವೆಯೇನು?
ಆಡಲು ಮುದ್ದು ಕಾಯುತಿಹ,
ನಮಗೂ  ನಾಲ್ಕು ಚುಕ್ಕಿಯ ತಾ!

ಆಡಲು ಬಾರೋ, ಹಾಡಲು ಬಾರೋ,
ಕಂದನ ಜೊತೆಗೆ ಉಣ್ಣಲು ಬಾ!
ಸೊರಗುವೆ ಏಕೆ ಉಣ್ಣದೆ ನೀನು,
ಹಾಲನ್ನವ ನಾ ನೀಡುವೆ ಬಾ!

ಶಿವನ ಹತ್ತಿ ನೀ ಕುಳಿತಿಹೆಯೆಂದು,
ಮಗುವೂ ಹತ್ತಿತು ತಲೆ ಮೇಲೆ!
ನಿನ್ನನು ನೋಡಿ ಕಲಿಯುವ ಆತುರ,
ತುಂಟಾಟವು ಬೇಡ ಓ ಚತುರ!

ಓಣಿಗೆ ಬಂದೆ, ಬೆಳಕನು ತಂದೆ,
ಕಂದಗೆ ಮುದವನು ನೀ ತಂದೆ,
ಹೋಗಲು ಏಕೆ ಆತುರ ನಿನಗೆ,
ನಿನ್ನ ಒಡನಾಟ ಇರಲಿ ನಮಗೆ.

ಆಟವ ಮುಗಿಸಿ, ಊಟವ ಮುಗಿಸಿ,
ಟಾ ಟಾ ಹೇಳು ನಮ್ಮ ಪುಟಾಣಿಗೆ,
ನಾಳೆ ಮತ್ತೆ ಸೇರುವ ರಾತ್ರಿಗೆ,
ಇರುಳ ದೀಪವು ಮೂಡುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ!

(ಕರುನಾಡು ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಿಷತ್ತಿನ ಮೇ ೨೦೨೦ರ  ರಾಜ್ಯಮಟ್ಟದ ಅಂತರ್ಜಾಲ ಶಿಶುಗೀತೆ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಪಡೆದ ಕವನ)

ಮುಂಜಾನೆಯ ಮಳೆ

ಧರೆಗಿಳಿದಿದೆ ಸುರಲೋಕದ,
ಅಮೃತ ಬಿಂದು.
ನವಚೇತನ, ಉಲ್ಲಾಸದ,
ರಾಗವು ಇಂದು.

ಹಸಿರುಟ್ಟಿದೆ ಭೂತಾಯಿಯು,
ನಸುಬೆಳಕಲಿ ಮಿಂದು.
ನವಪಲ್ಲವ ಚಿಗುರೊಡೆದಿದೆ,
ಹೊಸಲೋಕಕೆ ಬಂದು.

ತಂಗಾಳಿಯ ಕುಳಿರಲ್ಲಿದೆ,
ಬಿಸಿಯೇರುವ ಮತ್ತು.
ಮಗದೊಮ್ಮೆ ಮೈಮರೆತರೆ,
ಕರ್ತವ್ಯಕೆ ಕುತ್ತು.

ಪಲ್ಲಂಗವ ತೊರೆದುಬಿಡಿ,
ಧನ್ಯವಾದ ಇತ್ತು.
ಮುಂಜಾನೆಯ ಹೊಂಗಿರಣವು,
ಪಲ್ಲವಿಸುವ ಹೊತ್ತು.

ಬಣ್ಣದ ನವಿಲು (ಮಕ್ಕಳ ಕವನ)

ನವಿಲೇ ನವಿಲೇ ಬಣ್ಣದ ನವಿಲೇ,
ಕುಣಿಯುವ ಬಾರೇ ಓ ನವಿಲೇ!

ಹಸಿರು, ನೀಲಿ, ಹೊನ್ನಿನ ಬಣ್ಣ,
ನಿನಗಾರಿತ್ತರು ಹೇಳಣ್ಣ?
ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲನು ನಾಚಿಸಿದೆ,
ನಿನ್ನಯ ಬಣ್ಣ ರಂಜಿಸಿದೆ!

ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಕಿರೀಟ ನೋಡು,
ತಾಳಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಬಳುಕಾಡು.
ಸಾವಿರ ಕಣ್ಣಿನ ಸುಂದರ ನೀನು,
ಏನೆಲ್ಲ ಕಂಡೆ ಹೇಳೆಯ ನೀನು?

ಮಳೆಯನು ತರುವ ಮೋಡವ ಕಂಡರೆ,
ಕುಣಿಯುವೆ, ನಲಿಯುವೆ, ಮನಸಾರೆ!
ನಿನ್ನ ಕುಣಿತದ ಸಂಭ್ರಮ ಕಂಡು,
ಇಳಗೆ ಇಳಿದಿದೆ ಹನಿಗಳ ದಂಡು!

ಚಾಮರವಾಗಿದೆ ನಿನ್ನಯ ಗರಿಗಳು,
ದೇವನ ಸೇವೆಗೆ ತಂಪಿನ ಅಲೆಗಳು!
ಕೃಷ್ಣನ ಕಿರೀಟ ಏರಿದೆ ನೀನು,
ಮನಸಿನ ಕೋರಿಕೆ ತೀರಿದೆಯೇನು?

ನಮ್ಮಯ ದೇಶದ ರಾಷ್ಟ್ರಪಕ್ಷಿ,
ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಹೆಮ್ಮೆಗೆ ನೀ ಸಾಕ್ಷಿ!
ದೇಶದ ಜನರಿಗೆ ಸಂತಸ ತಂದೆ,
ಹರುಷವ ಹರಡಲು ನೀ ಬಂದೆ!