ಮನದ ಮಣ್ಣಿನಲಿ

ಮನದ ಮಣ್ಣಿನಲಿ ಕುಡಿಯೊಡೆದ ಬಯಕೆಗೆ

ಆಸೆಯ ನೀರೆರೆದು, ಊಹೆಯ ಬೆಳಕನಿತ್ತು,

ಬೆಳೆಸಿ ಹೆಮ್ಮರವಾಗಿಸಿ, ಫಲ ಕೊಡದ ಅದರ

ರೆಂಬೆಗೆ ನೇಣು ಹಾಕಿಕೊಂಡವರೇ ಹೆಚ್ಚು!

ಯುಗಾದಿಯಿಂದ ಯುಗಾದಿಯವರೆಗೆ

ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಸಜ್ಜಾಗಿದೆ ರಂಗಮAಚ,

ಹೊಸ ಕಿರಣಗಳ ಬೆಳಕಿನಲಿ, ಹೊಸ ಚಿಗುರು ಬಣ್ಣಗಳ,

ಕೋಗಿಲೆಗಳ ಸಂಗೀತದ ಹೊನಲಿನಲಿ.

ಮಾಸಿದ ಹಳೆಯ ತೆರೆಯು ಸರಿದಿದೆ,

ಹೊಸವರ್ಷದ ಭವ್ಯ ದೃಶ್ಯ ತೋರುತ.

ನೋಡಿದೆಡೆ ಹಸಿರು, ಮಾವುತೆಂಗುಗಳು ಬಸಿರು.

ಹೊಸ ದಿರಿಸಿನ ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳು

ಹರುಷದಲಿ ಆಡಿ ನಲಿಯುತಿಹರು,

ಹಳೆಯ ನೋವನೆಲ್ಲ ಮರೆತು, ಹೊಸ ಆಸೆಗಳ ಹೊತ್ತು.

ನಾಟಕ ಸಾಗಿದೆ ಅನವರತ,

ಹೊಸ ದೃಶ್ಯಗಳು, ಹೊಸ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳು,

ಪ್ರೇಕ್ಷಕರೇ ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳು, ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳೇ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರು.

ಕಾಲಚಕ್ರ ತಿರುಗುತಿದೆ, ಋತುಗಳು ಓಡುತಿವೆ,

ಯುಗಾದಿಯಿಂದ ಯುಗಾದಿಯವರೆಗೆ

ಇದೇ ನಿರಂತರ ಜೀವನ ನಾಟಕದ ನೋಟ!

ಚಿಣ್ಣರಾಟ (ತಲ ಷಟ್ಪದಿ)

 ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ

ಚಿಟ್ಟೆ ಬಂತು

ಬಟ್ಟೆ ರಂಗು ರಂಗಲಿ

ಹೊಟ್ಟೆಮೇಲೆ

ಪಟ್ಟೆ ಪಟ್ಟೆ

ಪುಟ್ಟ ಕಣ್ಣು ನಾಲಿಗೆ

 

ಬೆಕ್ಕು ಬಂತು

ನೆಕ್ಕಿ ಕುಡಿದು

ಸೊಕ್ಕಿನಿಂದ ಹಾಲನು

ನಕ್ಕು ನಿಂತು

ಚಿಕ್ಕ ಹಲ್ಲು

ಬೆಕ್ಕು ತಾನು ತೋರಿತು

 

ನಾಯಿ ಮರಿಯು

ಬಾಯಿ ತೆರೆದು

ಜೀಯ ತಿಂಡಿಯೆಂದಿತು

ತಾಯಿ ನಾಯಿ

ಬಾಯಿಯಲ್ಲಿ

ಕಾಯಿ ತಂದು ಕೊಟ್ಟಿತು

ಬೋಂಡ (ಅಣಕು ಗೀತೆ)

 ಶರಪಂಜರ ಚಿತ್ರದ "ಹದಿನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷ ವನವಾಸದಿಂದ..." ಹಾಡಿನ ಧಾಟಿ

ಹದಿನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷ ಬಾಂಡ್ಲಿಯೊಳಗಿಂದ ಎದ್ದು ಬಂದಿತು ಬೋಂಡ

ಎದ್ದು ಬಂದಿತು ಬೋಂಡ

ಸಾಟಿಯಿಲ್ಲದ ಆ ಅಡುಗೆಭಟ್ಟನ ಪಾತ್ರೆಯ ಆಸೆರೆ ಒಂದೇ

ಸಾಕೆಂದಿತು ಆ ಬೋಂಡ

ಅಗ್ನಿಪರೀಕ್ಷೆಯ ಎಣ್ಣೆ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಗುರಿಯಾಯಿತು ಬೋಂಡ

ಅಗ್ನಿಯು ಕಾದು ಘೋಷಿಸಿದ ಬೋಂಡ ಬೆಂದಿದೆ... ಬೋಂಡ ಬೆಂದಿದೆ

ಅಲ್ಪ ಗಿರಾಕಿಯ ಕಲ್ಪನೆ ಮಾತಿಗೆ ಅಳುಕಿದ ಆ ಭಟ್ಟ

ಬೋಂಡ ಕೆಟ್ಟಿದೆ... ಬೋಂಡ ಸುಟ್ಟಿದೆ... ಎಂದನೆ ರೋಸಿದ ಭಟ್ಟ

ಅತ್ತು ಬೋಂಡಗಳ ತಿಪ್ಪೆಗೆ ಹಾಕಿದ ಮೂರ್ಖನಾದ ಭಟ್ಟ...

ಪೂರ್ಣ ಬೆಂದಿದ ಪೂರ್ಣ ಊದಿದ ಬೋಂಡವ ಕಂಡಳು ಪತ್ನಿ

ಒಳ್ಳೆ ಬೋಂಡಕೆ ತಿಪ್ಪೆ ಆಸರೆಯೆ ನಿರ್ದಯಿ ಭಟ್ಟ..., ನಿರ್ದಯಿ ಭಟ್ಟ...

ಪಾತ್ರೆಗೆ ಬಂದವು ಮತ್ತೆ ಬೋಂಡಗಳು

ಬೋಂಡಕೆ ಶಾಂತಿನಿಕೇತನ

ಒಳ್ಳೆ ಬೋಂಡವೇ.. ನನ್ನ ಬೋಂಡವೇ,,, ಎನ್ನುತ ಭಟ್ಟನ ಆಗಮನಾ

ಸಂಗಮ ಸಮಯದೆ ಭಟ್ಟ ಬಿದ್ದನಾ

ಚಿರವಿರಹವೇ ಬೋಂಡದ ಜೀವನ!

ನಿವೇದನೆ (ಪರಿವರ್ಧಿನಿ ಷಟ್ಪದಿ)

ಮೋಹಕ  ಚೆಲುವೆಯೆ  ಮಾದಕ  ನೋಟವು 

ದಾಹವ  ಹೆಚ್ಚಿಸಿ  ಹುಚ್ಚನು  ಹಿಡಿಸಿದೆ 

ಸಾಹಸಿಯಾಗಿಹೆ ಚಂಚಲ ಕಂಗಳ ಬಾಣಕೆ ಗುರಿಯಾಗಿ!

ರೋಹಿತ ತುಟಿಗಳ ಚುಂಬಿಸೊ ಬಯಕೆಗೆ

ಮೋಹವು ಹೆಚ್ಚಿದೆ ತನುವದು ಕಾದಿದೆ

ದೇಹಕೆ ತಣ್ಣನೆ ಮದ್ದದು ಬೇಕಿದೆ ತಾಪವ ತಗ್ಗಿಸಲು!

ನಿನ್ನಯ  ಬಾಹ್ಯದ  ಚೆಲುವದು ಚುಂಬಕ

ನಿನ್ನಯ ಮನಸೂ ಬಹುವಿಧ ಸುಂದರ

ಮನ್ನಿಸಿ ಬೆಡಗಿಯೆ ನನ್ನಯ ಜೊತೆಯಲಿ ಪಯಣಿಗಳಾಗುವೆಯಾ?

ಮುನ್ನುಡಿ ಬರೆಯುವ ನಮ್ಮಯ ಬಾಳಿಗೆ

ಕನ್ನಡಿಯಾಗುವ ದೈವದ ತತ್ವಕೆ

ಹೊನ್ನಿನ ಮಾದರಿ ಮಿನುಗುತಲಿರುವ ಪ್ರೇಮದ ಲೋಕದಲಿ! 

ನಾನು ನೀನು

ನಿನ್ನ ನಗುವೆ ನನ್ನ ಉಸಿರು, 

ನಿನ್ನ ಕನಸೇ ಕಣ್ಣ ಹಸಿರು! 

ದೇವಲೋಕದ ಚೆಲುವು ನೀನು

ತಾರಾಲೋಕದ ಬೆಳಕು ನೀನು

ತಿಂಗಳ ರಾತ್ರಿಯ ತಂಪು ನೀನು

ನಿನ್ನ ಮಾತೇ ಮಧುರ ಜೇನು! 

ನನ್ನ ಸನಿಹಕೆ ವರವಾಗಿ ಬಂದೆ, 

ಕುರುಡು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬೆಳಕಾಗಿ ನಿಂದೆ,

ಬರಡು ಬಾಳಿಗೆ ಅಮೃತದಂತೆ, 

ಕೊರಡ ಕೊನರಿಸೊ ವರ್ಷದಂತೆ!

ನಮ್ಮ ಜೋಡಿ ಶುಕಪಿಕಗಳಂತೆ, 

ನಮ್ಮ ಬದುಕು ಹೂಬಿಸಿಲಿನಂತೆ, 

ಸಮಯ ನಿಂತೇ ಹೋಯಿತು, 

ಹೃದಯ ಕುಣಿಕುಣಿದಾಡಿತು! 

ಎಂದು ಬರುವೆ ನನ್ನ ಬಾಳಿಗೆ, 

ಎಂದು ತರುವೆ ಸಿಹಿಯ ಹೋಳಿಗೆ?

ಬಳಸಿ ಬಂದು ನನ್ನ ತೋಳಿಗೆ, 

ತುಂಬು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಜೋಳಿಗೆ! 

ಮಾತೃಭಾಷೆ

ಮಾತೃ ಭಾಷೆಯೇ ಮಧುರ  ನುಡಿಯು, 

ನಾಲಿಗೆಯ ಕುಣಿಸುವ ಪದಗಳ ಖನಿಯು! 

ಎದೆಯ ಹಾಲಿನ ಸುಮಧುರ ಸವಿಯು, 

ಕಿವಿಗಳಿಗೆ ತಾಯ ಎದೆಬಡಿತದ ದನಿಯು! 

ಕಣ್ಣುಗಳು ಕಂಡರೂ ಪರದೇಶವನು, 

ಪರಭಾಷೆಯೇ ತಲುಪಲಿ ಕಿವಿಗಳನು, 

ನಾಲಿಗೆ ನುಡಿಯಲಿ ಅಮ್ಮನ ಭಾಷೆ, 

ಅಮ್ಮಗೆ ನೀನೆಂದೆಂದಿಗೂ ಕೂಸೇ! 

ವ್ಯವಹಾರದ ಭಾಷೆಯು ಏನೇ ಇರಲಿ, 

ಅದು ಹೊರಬಾಗಿಲ ಹೊರಗೇ ಇರಲಿ! 

ಮಮತೆಯ ಮಾತೆಯ ತೊರೆಯದಿರು, 

ಹೂರಗಿನ ಥಳುಕಿಗೆ ಮರುಳಾಗದಿರು! 

ಮರೆತರೆ ನಾವು ನಮ್ಮಯ ಭಾಷೆ, 

ಅನಾಥರು ನಮ್ಮಯ ಮನೆಯಲ್ಲೇ! 

ಕಲಿತರೂ ಬುಧ್ಧಿಯು ಪರಭಾಷೆಯನು,

ಎದೆ ಮಿಡಿಯಲಿ ಮಣ್ಣಿನ ಭಾಷೆಯಲಿ!

ಕನ್ನಡ ತಾಯಿಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಕೂಸೆ,

ಕನ್ನಡ ನಮ್ಮಯ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಭಾಷೆ, 

ಭಾಷೆಯು ಬರದವಗೆ ನೀ ಕಲಿಸು, 

ಮಣ್ಣಿನ ಋಣವನು ಪರಿಹರಿಸು!