ಸಾಗರ ತಟದೊಲು ಎನ್ನಯ ಮನವು,
ಸವೆದಿದೆ ಅಲೆಗಳ ಹೊಡೆತಕೆ ದಿನವೂ.
ಮರೆಯಬೇಕಿದೆ ದುಃಖದ ದಿನಗಳ,
ನೋವನು ಕೊಡುವ ನೆನಪಿನ ಅಲೆಗಳ!
ಪುಡಿಯಾಗುತಿದೆ ಅಲೆಗಳ ಹೊಡೆತಕೆ,
ಎದೆಯಾಗುತಿದೆ ಮರಳಿನ ಮಡಕೆ!
ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡು ನೋವಿನ ಕಥೆಯ,
ಸುರಿಸಿದೆ ಎದೆಯು ಕಣ್ಣೀರಿನ ವ್ಯಥೆಯ!
ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ ಕಣ್ಣೀರಿನ ಬಿಂದು,
ಕರಿಗಿಹೋಗಿದೆ ಜಲದಲಿ ಮಿಂದು!
ಕಣ್ಣೀರ ಕೋಡಿ ಹರಿದಿದೆ ಇಲ್ಲಿ,
ಮರಳಿನ ಕಣಗಳ ಸಾಕ್ಷಿಯಲ್ಲಿ!
ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದ ಹೃದಯವು ಕರಗಿದೆ,
ಸಾಗರ ಜಲವನು ಉಪ್ಪಾಗಿಸಿದೆ!
ನೆನಪಿನ ಅಲೆಗಳ ನೆರಳಿನ ಜೊತೆ,
ಮರೆಯಲು ಆಗದು ನೋವಿನ ಕಥೆ!
ಅಲೆಗಳು ನಿಂತರೆ ಪುನರ್ಜನ್ಮ,
ಗಾಳಿಯ ನಿಲ್ಲಿಸೋ ಪರಮಾತ್ಮ!
No comments:
Post a Comment